تأثیرات عناصر آلیاژ بر برنز آلومینیوم چیست

تأثیر عناصر آلیاژ بربرنزبه شرح زیر است:

آهن آهن:

1. آهن بیش از حد در آلیاژ ترکیبات FEAL3 مانند سوزن را در بافت رسوب می کند و در نتیجه تغییر در خواص مکانیکی و خراب شدن مقاومت در برابر خوردگی ایجاد می شود.

2. آهن انتشار اتمها در برنز آلومینیوم را کند می کند و ثبات Dobech را افزایش می دهد. مقدار کمی از آهن می تواند پدیده "خودآزمایی" از شستشو برنز آلومینیوم را مهار کند ، به طور قابل توجهی کاهش حساسیت آلیاژ را کاهش دهد و اضافه کردن 0.5-1 ٪ محتوای آن را ظریف تر می کند.

منگنز MN:

1. با افزودن 0.3-0.5 ٪ منگنز به برنز آلومینیوم باینری ، می توان ترک خوردگی داغ را کاهش داد.

2. هنگامی که مقدار مشخصی از آهن به برنز منگنز-آلومینیوم اضافه می شود ، آهن می تواند دانه را اصلاح کند و ذرات ریز از ترکیبات آهن آلومینیوم در ریزساختار وجود دارد که باعث بهبود خصوصیات مکانیکی و مقاومت در برابر سایش می شود ، اما اثر منگنز را بر ثبات Dobech تضعیف می کند.

قلع SN:

1. بیش از 0.2 ٪ قلع مقاومت خوردگی برنز آلومینیوم تک فاز را در بخار و جو کمی اسیدی تغییر می دهد

Chromium CR:

1. مقدار کمی از کروم اضافه شده به برنز آلومینیوم باینری مفید است ،

2. مانع از رشد گرمایش آلیاژ آلیاژ شده و سختی آلیاژ را بعد از بازپخت بهبود می بخشد.

3. عناصر آلیاژ بر عناصر مس سفید تأثیر می گذارد

روی روی:

1. مقدار زیادی از محلول در آلیاژ مس-نیکل ، نقش تقویت محلول جامد را بازی می کند ، قدرت و سختی را بهبود می بخشد ، مقاومت در برابر خوردگی را تقویت می کند.

به طور کلی ، عناصر نادر زمین به سختی با مس محلول هستند ، اما مقدار کمی از فلزات خاکی نادر ، چه به صورت مجزا و چه به شکل زمین نادر مخلوط ، برای خواص مکانیکی مس مفید هستند و تأثیر کمی در هدایت الکتریکی مس دارند. چنین عناصر می توانند ترکیبات نقطه ذوب بالا را با ناخالصی هایی مانند سرب و بیسموت در مس تشکیل دهند و ذرات کروی ریز توزیع شده در دانه را تشکیل دهند ، دانه را پالایش می کنند و باعث بهبود انعطاف پذیری دمای بالای مس می شوند. به عبارت دیگر ، کشیدگی و انقباض آلیاژ مس در 800 با افزایش محتوای سریم به طور قابل توجهی افزایش یافته است.