اثرات عناصر آلیاژی بر ...برنز آلومینیومیبه شرح زیر هستند:
آهن آهن:
۱. آهن اضافی در آلیاژ، ترکیبات سوزنی شکل FeAl3 را در بافت رسوب می‌دهد و منجر به تغییر در خواص مکانیکی و کاهش مقاومت در برابر خوردگی می‌شود.
۲. آهن، انتشار اتم‌ها در برنز آلومینیوم را کند می‌کند و پایداری دوبچ را افزایش می‌دهد. مقدار کمی آهن می‌تواند پدیده «خود-بازپخت» شکنندگی برنز آلومینیوم را مهار کند و به طور قابل توجهی شکنندگی آلیاژ را کاهش دهد و افزودن ۰.۵ تا ۱ درصد آهن، دانه‌ها را ریزتر می‌کند.
منگنز Mn:
۱. ترک خوردگی نورد گرم را می‌توان با افزودن ۰.۳ تا ۰.۵ درصد منگنز به برنز آلومینیومی دوتایی کاهش داد.
۲. وقتی مقدار مشخصی آهن به برنز منگنز-آلومینیوم اضافه می‌شود، آهن می‌تواند دانه‌بندی را اصلاح کند و ذرات ریز ترکیبات آهن-آلومینیوم در ریزساختار وجود دارد که خواص مکانیکی و مقاومت در برابر سایش را بهبود می‌بخشد، اما اثر منگنز را بر پایداری دوبچ تضعیف می‌کند.
قلع قلع:
۱. بیش از ۰.۲٪ قلع، مقاومت به خوردگی برنز آلومینیوم تک فاز را در بخار و جو کمی اسیدی تغییر نمی‌دهد.
کرومیوم کروم:
۱. مقدار کمی کروم اضافه شده به آلومینیوم برنز دوتایی مفید است،
۲. مانع از رشد دانه در حین عملیات حرارتی آنیل آلیاژ می‌شود و سختی آلیاژ را پس از آنیل به طور قابل توجهی بهبود می‌بخشد.
۳. عناصر آلیاژی بر عناصر مس سفید تأثیر می‌گذارند
روی (Zn):
1. مقدار زیادی محلول در آلیاژ مس-نیکل، نقش تقویت محلول جامد را ایفا می‌کند، استحکام و سختی را بهبود می‌بخشد، مقاومت در برابر خوردگی را افزایش می‌دهد.
به طور کلی، عناصر خاکی کمیاب به سختی با مس حل می‌شوند، اما مقدار کمی از فلزات خاکی کمیاب، چه به صورت جداگانه و چه به صورت مخلوط با عناصر خاکی کمیاب، برای خواص مکانیکی مس مفید هستند و تأثیر کمی بر رسانایی الکتریکی مس دارند. چنین عناصری می‌توانند با ناخالصی‌هایی مانند سرب و بیسموت در مس، ترکیباتی با نقطه ذوب بالا تشکیل دهند، ذرات کروی ریز توزیع شده در دانه را تشکیل دهند، دانه را تصفیه کنند و خاصیت انعطاف‌پذیری مس در دمای بالا را بهبود بخشند. به عبارت دیگر، افزایش طول و انقباض آلیاژ مس در دمای 800 با افزایش مقدار سریم به طور قابل توجهی افزایش یافت.
زمان ارسال: 7 دسامبر 2022