کاربردهای مختلف ازلوله فولادی بدون درزروشهای پردازش نیز متفاوت هستند. انتخاب لوله روشن (لوله سرد) برش آن را دشوار میکند، هزینه ابزار را بالا میبرد و به دستگاه آسیب میرساند، پس از پردازش، لوله آنیل شده جایگزین میشود که باعث چسبندگی چاقو، پرداخت ضعیف و کیفیت سطح نامناسب میشود. انتخاب روش صحیح پردازش، به منظور صرفهجویی در هزینهها و تولید بهتر محصولات با کیفیت عالی انجام میشود.
۱. لوله روشن (لوله سرد)
برخی از مشتریان در پردازش دایرهای دیرهنگام سوراخ داخلی، علاوه بر سطح مواد، الزامات بالاتری دارند. با توجه به هزینه جامع، توصیه میشود از لوله براق استفاده شود، زیرا لوله براق شکنندگی بهتری دارد و پردازش آن آسان است. عمدتاً برای فولاد نرم. اما در مقایسه با لوله آنیل شده، لوله براق سختی و شکنندگی بالاتری دارد و به راحتی به ابزار تراش آسیب میرساند.
2. لوله آنیل
عملیات آنیل عمدتاً برای حذف تنش پسماند روی سطح لوله فولادی بدون درز، کاهش خواص مکانیکی و بهبود شکلپذیری استفاده میشود. اما پس از آنیل، شکنندگی لوله فولادی بدون درز نیز به میزان زیادی کاهش مییابد که برای تراشکاری، سهولت چسباندن چاقو، کیفیت تراشکاری پایین، پرداخت نهایی و برخی از نیازهای مشتری نهایی، به ویژه برخی از فولادهای کم کربن، مناسب نیست.
۳. عادیسازی
اما در برخی موارد عملی، فولاد نرم نیز نیاز به عملیات حرارتی دارد. در مقایسه با آنیل کردن، نرماله کردن میتواند خواص مکانیکی را بهبود بخشد، نه به سختی لوله براق و نه به شکنندگی لوله آنیل شده. عملکرد نرماله کردن بیشتر در حد متوسط است و میتواند نیازهای واقعی مشتریان را برآورده کند. به عنوان مثال، لوله با دیواره ضخیم کم کربن و انتهای محصول نیاز به شیار زدن، قلاویزکاری، مدلسازی خودرو و سایر فرآیندها دارد.
البته، انتخاب لوله فولادی بدون درز نیز باید با توجه به عملکرد تجهیزات در نظر گرفته شود. با توجه به عملکرد متفاوت، کیفیت پردازش نیز متفاوت است، تجهیزات رده بالا میتوانند برای مقابله با انواع مواد بسیار خوب باشند، اما اکثر شرکتهای کوچک و متوسط چنین شرایطی ندارند. بنابراین باید مواد مناسب را با توجه به صنعت خود و فناوری پردازش متفاوت انتخاب کنیم.
زمان ارسال: ژانویه-04-2023