برنج با روی به دلیل عنصر اصلیآلیاژ مسبا رنگ زرد زیبا، به طور کلی به عنوان برنج شناخته می‌شود. آلیاژ دوتایی مس و روی، برنج معمولی یا برنج ساده نامیده می‌شود. برنجی که روی آن بیش از سه یوان باشد، برنج ویژه یا برنج پیچیده نامیده می‌شود. آلیاژهای برنجی که حاوی حداقل ۳۶٪ روی باشند، از محلول‌های جامد تشکیل شده‌اند و عملکرد کار سرد خوبی دارند. به عنوان مثال، برنج حاوی ۳۰٪ روی اغلب برای ساخت پوسته‌های پوسته‌ای استفاده می‌شود که معمولاً برنج پوسته‌ای یا برنج هفتاد و سه نامیده می‌شوند. آلیاژهای برنجی با محتوای روی بین ۳۶ تا ۴۲٪ از محلول‌های جامد تشکیل شده‌اند که رایج‌ترین آنها برنج شش ضلعی با محتوای روی ۴۰٪ است. برای افزایش عملکرد برنج معمولی، اغلب عناصر دیگری مانند آلومینیوم، نیکل، منگنز، قلع، سیلیکون، سرب و غیره اضافه می‌شوند. آلومینیوم می‌تواند استحکام، سختی و مقاومت در برابر خوردگی برنج را بهبود بخشد، اما انعطاف‌پذیری را کاهش می‌دهد، بنابراین برای لوله‌های چگالشی دریایی و سایر قطعات مقاوم در برابر خوردگی مناسب است. قلع می‌تواند استحکام برنج و مقاومت در برابر خوردگی در برابر آب دریا را بهبود بخشد، بنابراین به آن برنز توبین می‌گویند که برای تجهیزات حرارتی کشتی و پروانه‌ها استفاده می‌شود. سرب می‌تواند عملکرد برش برنج را بهبود بخشد. این برنج برش آزاد معمولاً به عنوان قطعه ساعت استفاده می‌شود. ریخته‌گری برنج اغلب برای ساخت شیرآلات و اتصالات لوله‌کشی استفاده می‌شود.
برنز در اصل به آلیاژ مس-قلع اشاره دارد، آلیاژهای بعدی مس به جز برنج و مس سفید، همگی برنز نامیده می‌شوند و معمولاً قبل از برنز، نام عنصر اصلی افزوده شده می‌آید. برنز قلع دارای عملکرد ریخته‌گری خوب، عملکرد کاهش اصطکاک و خواص مکانیکی است که برای ساخت یاتاقان، چرخ دنده و غیره مناسب است. برنز سربی می‌تواند به عنوان یک ماده یاتاقان به طور گسترده در موتورهای مدرن و ماشین‌های سنگ‌زنی مورد استفاده قرار گیرد. آلیاژ پایه مس دارای استحکام بالا، مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر خوردگی خوب است. از آن برای ریخته‌گری چرخ دنده‌ها، بوش‌ها و پروانه‌های دریایی با بار زیاد استفاده می‌شود. برنز و برنز فسفاته دارای محدودیت‌های الاستیک بالا و رسانایی الکتریکی خوبی هستند که آنها را برای ساخت فنرهای دقیق و عناصر مماس مناسب می‌کند. برنز همچنین در ساخت ابزارهای بدون جرقه مورد استفاده در معادن زغال سنگ و تانکرهای نفت استفاده می‌شود.
آلیاژ مس با نیکل به عنوان عنصر افزودنی اصلی. آلیاژ دوتایی Cu-Ni به نام مس سفید معمولی نامگذاری شده است. اگر منگنز، آهن، روی، آلومینیوم و سایر عناصر آلیاژ مس سفید را اضافه کنید، به آن مس پیچیده می‌گویند. مس سفید صنعتی به دو دسته مس سفید ساختاری و مس سفید الکتریکی تقسیم می‌شود. ساختار مس سفید با خواص مکانیکی خوب و مقاومت در برابر خوردگی و رنگ زیبا مشخص می‌شود. مس سفید به طور گسترده در ماشین آلات دقیق، ماشین آلات شیمیایی و قطعات دریایی به کار می‌رود.
مس نام خود را از رنگ قرمز خود گرفته است. این مس لزوماً مس خالص نیست و گاهی اوقات مقدار کمی عناصر دی‌اکسیداسیون یا عناصر دیگر برای افزایش کیفیت و عملکرد به آن اضافه می‌شود، بنابراین به عنوان آلیاژ مس نیز طبقه‌بندی می‌شود. مطابق با ترکیب مواد فرآوری مس چینی، اغلب به چهار دسته تقسیم می‌شوند: مس معمولی، مس بدون اکسیژن، مس دی‌اکسید شده، مس ویژه با مقدار کمی عناصر آلیاژی. مس از نظر رسانایی و رسانایی حرارتی پس از نقره در رتبه دوم قرار دارد و به طور گسترده در مونتاژ تجهیزات رسانای الکتریکی و حرارتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مس در جو، آب دریا و چند اسید غیر اکسید کننده، قلیا، محلول نمک و طیف وسیعی از اسیدهای آلی (اسید استیک، اسید سیتریک) مقاومت خوبی در برابر خوردگی دارد و در صنعت به کار می‌رود. علاوه بر این، مس قرمز قابلیت جوشکاری خوبی دارد و با پردازش سرد و ترموپلاستیک به طیف وسیعی از محصولات نیمه تمام و محصولات نهایی تبدیل می‌شود.
زمان ارسال: ۲۲ دسامبر ۲۰۲۱