چندین عامل مؤثر بر برش آلیاژ روی

با توسعه مداوم فناوری تولید ، انواع مختلفی از مواد جدید تهیه شده و به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. بسیاری از این مواد جدید برای پردازش دشوار است ، مانندآلیاژ رویو مواد کامپوزیت. از یک طرف ، عملکرد محصول را تا حد زیادی بهبود می بخشد ، از طرف دیگر ، همچنین مشکلات بزرگی را برای پردازش و تولید به وجود می آورد. انجام اقدامات مربوطه برای انجام کار با راندمان بالا ، کم هزینه ، کیفیت و کمیت ، برآورده کردن الزامات پردازش و برآورده کردن نیازهای علم و فناوری مدرن و توسعه صنعتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

هرچه قدرت یا سختی مواد آلیاژ روی بیشتر باشد ، نیروی برش بیشتر می شود ، دمای برش بیشتر می شود ، سایش ابزار تشدید می شود. علاوه بر این ، هنگام برش مواد سخت ، طول تماس چاقو - تراشه کوتاه است ، نیروی برش و گرما در مجاورت لبه برش متمرکز می شود ، به راحتی می توان پوست برش را خاموش کرد ، حتی لبه سقوط ، کاربید و سرامیک ها و سایر مواد ابزار شکننده به ویژه آشکار است ، بنابراین ، ماده ای از برش پذیری برش ضعیف است.

هرچه انعطاف پذیری و چقرم بودن مواد آلیاژ روی ، تغییر شکل تراشه بیشتر باشد ، گرمای برش بیشتر ، تراشه نیز به راحتی با ابزار پیوند می یابد ، بنابراین ، سایش ابزار را افزایش می دهد. با این حال ، اگر انعطاف پذیری و سختی مواد قطعه کار بسیار کوچک باشد ، طول تماس با تراشه ابزار بسیار کوتاه می شود و سایش ابزار جدی خواهد بود. بنابراین پلاستیک و چقرمگی بسیار بزرگ یا خیلی کوچک است که قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه قطعه نیز در آن است.

هرچه مقاومت حرارتی مواد آلیاژ روی بهتر باشد ، می توان استحکام و سختی را در دمای بالا حفظ کرد و برش بسیار دشوار خواهد بود. هرچه توانایی سایش مواد آلیاژ روی قوی تر باشد ، سایش ابزار بیشتر می شود ، قابلیت ماشینکاری نیز بدتر می شود. هرچه هدایت حرارتی مواد آلیاژ روی کوچکتر باشد ، گرمای برش آسان نیست ، دمای برش زیاد ، سایش ابزار جدی ، قابلیت برش را بدتر می کند.