Ścisłe wymagania dotyczące tkanek o niskim powiększeniu i mikroskopijnych (wysokim powiększeniu). Mikrostruktura o niskim powiększeniustal łożyskowaOdnosi się do ogólnego luzu, luzu w centrum i segregacji, a mikroskopowa (duże powiększenie) mikrostruktura obejmuje mikrostrukturę stali po wyżarzeniu, sieć węglików, ewolucję taśmy i cieczy itp. Roztwór węglików jest twardy i kruchy, a jego szkodliwość jest taka sama jak kruchych wtrąceń. Sieć węglików zmniejsza udarność stali i powoduje nierówną strukturę, która łatwo ulega odkształceniu i pękaniu podczas hartowania. Węgliki pasmowe wpływają na mikrostrukturę po wyżarzaniu i hartowaniu oraz na wytrzymałość zmęczeniową styku. Jakość struktury małej i dużej mocy ma duży wpływ na wydajność i trwałość eksploatacyjną łożysk tocznych, dlatego w normach dotyczących materiałów łożyskowych obowiązują surowe wymagania dotyczące struktury małej i dużej mocy.
Niezwykle surowe wymagania dotyczące wad powierzchniowych i wewnętrznych. W przypadku stali łożyskowej wady powierzchniowe obejmują pęknięcia, wtrącenia żużla, zadziory, blizny, nalot tlenkowy itp., a wady wewnętrzne obejmują otwory skurczowe, pęcherze, białe plamy, znaczną porowatość i segregację. Wady te mają ogromny wpływ na obróbkę łożysk, ich wydajność i żywotność. Normy materiałowe dla łożysk wyraźnie stanowią, że wady te są niedopuszczalne.
Surowe wymagania dotyczące niejednorodności węglików. W stali łożyskowej, jeśli występuje znaczny nierównomierny rozkład węglików, łatwo o nierównomierną mikrostrukturę i twardość w procesie obróbki cieplnej. Nierównomierna mikrostruktura stali ma duży wpływ na wytrzymałość zmęczeniową styku. Ponadto, znaczna nierównomierność węglików sprzyja pękaniu elementów łożysk podczas chłodzenia hartowniczego, a nierównomierność węglików prowadzi również do skrócenia żywotności łożysk. Dlatego w normach dotyczących materiałów łożyskowych istnieją szczegółowe wymagania dotyczące różnych parametrów stali.
Surowe wymagania dotyczące głębokości warstwy odwęglonej powierzchni. Normy dotyczące materiałów łożyskowych zawierają surowe przepisy dotyczące warstwy odwęglonej powierzchni stali. Jeśli warstwa odwęglona powierzchni przekracza zakres określony w normie i nie zostanie całkowicie usunięta w procesie obróbki przed obróbką cieplną, łatwo o pęknięcia hartownicze w procesie hartowania, co skutkuje złomowaniem części.
Normy dotyczące materiałów stosowanych w stalach łożyskowych zawierają również rygorystyczne wymagania dotyczące metody wytopu, zawartości tlenu, twardości po wyżarzeniu, pękania, pierwiastków resztkowych, próby iskrowej, stanu dostawy, znakowania itp.
Czas publikacji: 12 kwietnia 2023 r.